Rpg - sesja

[Veldrin]

Myśle, że możemy przejśc do następnego pomieszczenia, może tam bedzie inne wejście na góre...

[Hawking]

Okazuje się, że nie ma następnej komnaty... Przejście w ścianie wiedzie do wąskiego, niskiego korytarza. Jest on zwieńczony kolebkowym sklepieniem. Nie dociera tu już nawet najmniejszy promyk dziennego światła, wiec drogę trzeba sobie oświetlać latarniami. Korytarz prowadzi w kierunku wschodnim i zachodnim.

[Veldrin]

Huh... Nie bedziemy sie chyba rozdzielać prawda?? Którym korytarzem idziemy??

[Woland]

Nie to nierozsądne, nie wiemy co czai się w ruinach a w grupie mamy większą szansę w razie kłopotów.

Chodzmy w prawo

[Eredin]

W kupie siła, lepiej sie nie rozdzielajmy. Powrót po zbadaniu jednego korytarza uważam za rozsadniejszy, niż kuszenie losu poprzez rozdzielanie się

[Blizbor]

Ja rowniez jestem za tym zeby sie nie rozdzielac....mysle takze, ze ktos moglby rysowac mape i moglibysmy znaczyc sciany zebysmy wiedzieli ze juz w danym miejscu bylismy - w koncu nie wiemy jak rozlegla ta swiatynia jest.

[Woland]

Thorinie masz rację będziemy zostawiać znaki na ścianach, to powinno nam wystarczyć aby się nie zgubić.


Biorę jakiś kamień, którym da się zarysować ściany.

[Veldrin]

A wiec w prawo??

[Super Girl]

Idziemy, idziemy i...?

[Hawking]

Kierujecie się w prawo, stąpając ostrożnie – nigdy nie wiadomo, co kryje mrok.....

Wąski korytarz po zaledwie kilku krokach wpada do niewielkiej komnaty. Całe pomieszczenie zawalone jest resztami jakichś drewnianych konstrukcji. Może to były meble, a może cos zupełnie innego? Na podłodze walają się tez sterty szmat i starych ubrań. Ściany zbudowane są z niewielkich kamiennych bloków, bardzo starannie do siebie dopasowanych.

Pomieszczenie jest ślepe, jedyne wyjście to to, którym właśnie przybyliście.

[Woland]

Proponuję aby dokładnie przeszukać tę komnatę

Oświetlam i dokładnie oglądam ścian i podłogi, stukam w nie co jakiś czas czymś ciężkim aby sprawdzić czy nie ma ukrytych pustych przestrzeni. .
Biorę do ręki te ubrania szmaty (co mi one przypominają?)

[Hawking]

Przeszukując komnatę znajdujesz pod sterta desek... szkielet. Najprawdopodobniej należał on do rosłego mężczyzny. Ma on na sobie zbutwiałe resztki skórzanego kaftana, a w ręku trzyma miecz (obecnie zupełnie przerdzewiały). Obok leży worek, w którym znajdujesz trochę zaśniedziałej biżuterii, sznur pereł oraz dwadzieścia złotych monet.

Dokładne oglądasz także ściany, ale nie zauważasz w nich absolutnie nic niezwykłego.

[Woland]

Ha no proszę coś znalazłem, temu biedakowi to już sie nie przyda.
Ale jak będziemy wychodzić to należało by go pochować.

Kiedyś, dawno temu było tu niebezpiecznie...


Czy te spadające deski były powodem jego smierci (został przygnieciony) czy ktoś te deski ułożył by go przykryć?

[Hawking]

Nic tu nie wygląda na ułożone intencjonalnie.

[Woland]

To jakaś zła magia...

[Blizbor]

Przeszukuje ostroznie sarkofagi uprzednio sprawdzajac czy jestem w stanie bardzo szybko wyciangac swoj topor.

[Super Girl]

Przyglądam się dokładniej oku.

Może TO strzec miało dobytek sakrofagów, jeśli tak, widocznie nie zdało egzaminu...

[Eredin]

Nie mów hop zanim nie przeskoczysz... Zaklecia strażnicze moga wyzwolić sie dopiero teraz...

Czy wyczuwam slady magii (z nastawieniem na magie smierci)?

[Hawking]

W chwili gdy Thorin podchodzi do środkowego sarkofagu, wyskakuje na niego mały, zielony stworek. Krasnolud natychmiast odskakuje, wykonując zamaszyste cięcie swym toporem – niestety, przecina on powietrze tuż ponad głowa owego dziwactwa. To zielone coś wbiega między April i Illaifena machając rękami uzbrojonymi w ostre pazurki... Efektem jest rozdarta spódnica z jednej strony i... niewielka, acz paskudna i boląca rana na nodze początkującego adepta magii.

Stworek wpada do korytarza i natychmiast znika w ciemnościach.

[Eredin]

No to pięknie... Czy te pazury nie są przypadkiem nafaszerowane jakąs trucizną?
Może Henn albo Galmaris coś wiedzą?


Czy jestem w stanie odczuć, że w ranie znajduje sie trucizna?

[Super Girl]

Jestem tylko myśliwym... a moja odporność na trucizny nic tu nie pomoże... choć zawsze można przemyć ranę gorącą wodą... nie poradzimy tu nic więcej.

Te zielone coś może zwalić nam na karki więcej szkodników. Miejmy się na baczności

Staję w drzwiach na wypadek, jakby stworzonko miało zamiar powrócić.

[Woland]

Wyjmuję ze swojej torby zioła i opatruję Illaifena.

[Veldrin]

Wyjmuję miecz i staram sie nasłuchiwać...

[Eredin]

Jeśli jesteś taka niecierpliwa, to zaczynaj

[Hawking]

W sarkofagach znajdują się szkielety, odziane w resztki szat. Wszystko to leży w nieładzie, pozbawione broni i kosztowności.