Mystica RPG

Dochodzę do siebie, czując potworny ból głowy. I nie tylko głowy, dolna cześć mojego ciała płonie niczym stos...... Kieruje oczy ku górze niczym w modłach i w myślach przeklinam Bogów "No toście sobie przypomnieli w odpowiedniej chwili o tym że jestem kobietą!"

Rozglądam się w poszukiwaniu moich rzeczy, które na szczęście leżą tuż obok. Czuję zapach pieczonego czegoś ... Na chwile zapominam o swojej słabości i z zainteresowaniem, i diabelnie burczącym brzuchem, wpatruje sie w przepyszne kąski delikatnie otoczone skwierczącymi płomieniami.

Nie wiem jak reszta, ale ja chętnie coś bym zjadła... nie obchodzi mnie co to jest, pachnie smakowicie...

Spokojnie wstaję, sprawdzam czy wszystkie moje rzeczy są na miejscu i siadam na ziemi bez słowa wpatrując sie w chłopca obojętnym wzrokiem. Tymczasem w myślach próbuję dojśc do odpowiedzi na pytanie "o co w tym wszystkim chodzi?".

Sprawdzacie stan waszego ekwipunku odkrywając, że wszystko jest na swoim miejscu. Nawet pchły w sierści Groga są tam gdzie były. Skuszeni zapachami zbliżacie się do ogniska aby wypełnić swoje żołądki strawą, a umysły zrozumieniem ostatnich wydarzeń.

Witajcie. Nie wiem kim jesteście ale nie wyglądacie na złoczyńców. Kiedy mnie otoczyliście straciłem przytomność, a kiedy się ocknąłem to wszyscy spaliście. Postanowiłem więc pokazać wam, że mam pokojowe zamiary i przyniosłem trochę mięsa abyście mogli się posilić. Nie denerwuj się mości krasnoludzie - nie wiem dlaczego nagle zemdlałem. Czy moglibyście mi powiedzieć kim jesteście i jaki jest cel waszej obecności tutaj? Nie było tu nikogo od kiedy pamiętam - nawet okoliczni handlarze pojawiali się tylko na trakcie południowym tak jakby ta okolica dla nich nie istniała. Przepraszam, że pytam ale jakby nie było jesteście na ziemi mojego dziadka. Mogę sobie pozwolić na taką śmiałość, bo wnioskuje, że jeśli chcielibyście mi zrobić krzywdę to już byście to zrobili.

Chłopiec patrzy ufnie w Wasze oczy. Widzicie w jego obliczu coś nobliwego. Nagle chłopiec rumieni się w momencie kiedy April zauważa, że wpatruje się w jej dekolt.

Witaj chłopcze, moje imię Henn. Wraz z grupą towarzyszy podróżujemy po tej krainie od jakiegoś już czasu. Teraz zmierzamy do Adrii.
Wiesz może jak się tam dostać?

Wogóle to jak na ciebie wołają, hę?
No i powiedz nam jeszczem kim jest twój dziadek, jakimś wielmożą?

Odzywam się, cały czas zostając w cieniu, z dala od ogniska.
No proszę, więc jednak mały potrafi się wyrażać i to całkiem zrozumiale. Twoje zdolności nieco mnie zdumiały. Często zdarza ci się tak mdleć, chłopaku?

Kolega Henn wyjawił Ci przyczynę pobytu na ziemi Twego dziadka. Uprzedź nas z łaski swojej, jak Ci sie nastepny raz słabo zrobi, to przynajmniej testament zdążę napisać... Nie za bardzoś śmiały co do nas? Zważ na to, co Ci Czarodziejka powiedziała, gołowąsie...

Taaaa...

Nabijam fajkę zaciągam się aromatycznym dymem. Obserwuję chłopca jak i towarzyszy (w szczególności ylfią część kompani).
Spogladam też na swą bestię... Groga. Ciekawi mnie jak to "bydle" zachowuje się w stosunku do tego smarka.

Zajadam się smakowitym kaskiem mięsa obserwując kątem oka chłopaka. Nie mówię nic... z pełnymi ustami nie wypada. Za to różne podejrzliwe myśli kotłują się w mym umyśle ...

Czując na sobie spojrzenie podnoszę wzrok znad rzeźbionego kawałka drewna.
Taaak? - zwracam się z lekką nutą ironii do krasnoluda, którego najwyraźniej moja osoba zainteresowała.