Mystica RPG

A to jak inni bohaterowie mają swe tematy, to dlaczego Jakub Wedrowycz nie ma miec? Wszak nie jest pod zadnym wzgledem gorszy, a wrecz przeciwnie, pod paroma wzgledami przewyzsza innych (ma mocniejsza głowę...).

Przeczytalam poki co dopiero "Kroniki Jakuba Wedrowycza" i...
I zbieram pieniadze na kolejne czesci cyklu. Pilipiuk moze warsztatowo nie jest czolowym polskim pisarzem, ale klimatem i pomyslami nadrabia dziesieciokrotnie. Re-we-la-cja.

A ja ciut się w sumie zawiodłem...Na początku czytając przygody egzorcysty leżałem i kwiczałem ze śmiechu ("Co za ciemnota - nie wiedzieć, że ektoplazma się pali!"), ale kiedy już się przyzwyczaiłem do bohatera i absurdalnego stylu to trochę mój entuzjazm opadł.

W skrócie - choć Pilipiuk trzyma poziom to pierwszy tom czytałem z zachwytem, drugi z aprobatą i lekkim uśmieszkiem, pod koniec trzeciego zaś zacząłem ziewać... Ale uważam, że przeczytanie przynajmniej jednego tomu powinno być obowiązkowe, bo samego bohatera łatwo się nie zapomina...

Hmm przez moje rece przeleciala jedna seria 15 opowiadan o przygodach Jakuba W. i myslalam, ze to wszystko. Trzeba bedzie poszukac innych.
A co do odczuc, to mi sie bardzo podoba. Owszem jedne opowiadania byly lepsze, drugie gorsze, ale ja zaklasyfikowalam je sobie jako "wesole opowiastki" i w tej kategorii spisuja sie znakomicie.

Ja osobiście jestem fanem. To naprawdę sztuka napisac tyle opowiadań z jednym bohaterem. Może te ostatnie już nie śmieszną jak pierwsze, ale wciąż trzymają poziom.

Uwielbiam te ksiazki, choc fakt faktem ze sie troche nudza bo i autor nic nowego nie wprowadza.
Irytuje mnie jednak co innego. Co opowiadanko to jakub jest kim innym, raz przebieglym czarownikiem, potem zwyklym chlopkiem co to ledwo czyta, potem zawzietym egzorcysta. To wszystko sie jakos nie miesci w tym jego kamuflarzu..

Warto zauważyć że są to opowiadanie pisane bodajże już od lat PRL-u i wymieszane chronologicznie.