Mystica RPG

Ja teraz czytam książkę pt. "Pamiętnik księżniczki 7" Meg Cabot. Jest to forma pamiętnika. Opowiada ona o życiu nastolatki - Mii Thermopolis, która w wieku ok. 15 lat dowiedziała się, że jest księżniczką małego europejskiego państewka - Genowii. Po pewnym czasie oswaja się z tą myślą, ale ma strasznie dużo zajęć. Przede wszystkim codzienne lekcje etykiety u swojej babki - Grandmere. Poprzednie tomy mi się bardzo spodobały, ten zresztą też. Książka ma poczucie humoru, dobrze się ją czyta i wciąga. Polecam

Ja czytam zbiór opowiadań Neila Gaimana "Dym i lustra" Krótkie i ciekawe opowiadania. Świat z opowiadań niby realny, ale bohaterom przydażają się magiczne z goła rzeczy. NA razie przeczytałem dopiero tzy opowidania, więc wstrzymam się z ocenami.

Aktualnie czytam " Dialogi " Lukiana. Lukian żył w II w n.e. w Imperium Rzymskim. Przedstawił on w swoich nowelkach i rozmowach życie mieszkańców Syrii, Azji Mniejszej i Egiptu. Są tu i " Rozmowy Bogów " i " Rozmowy Heter ", jest " Żywot Demonaksa " i niesamowite " Przygody Lukiosa w osła przemienionego". Jest wreszcie jak dotąd moja ulubiona nowelka - " Prawdziwa Historia ". To podróż okrętem w której spotykane są przez wędrowców następujące narodowości : Koniosępowie, Prosobije, Czosnkoboje, Pchłołucznicy, Wróblożołędzianie, Koniożurawianie, Koniomrówczanie, Powietrzokomarzanie, Rzodkwianie, Grzybołodygowie i Chmurocentaurowie. I wszystkie te narodowości toczą Bitwę na Księżycu. Lukian jest dla mnie Wielkim Mistrzem i Wspaniałym Przyjacielem. Chciałbym, może, kiedyś, pisać, podobnie, jak On...

Aktualnie czytam po raz któryś mój ulubiony romans rycerski "Dzieje Tristana i Izoldy" autorstwa J. Bediera. Piękna historia o miłości silniejszej niż śmierć skazanej na niepowodzenie. Uwielbiam to czytać, a nawet zarażać moich znajomych A książka mimo że krótka, warta przeczytania. Znam już chyba wszystkie formy kulturowe w których został wykorzystany motyw Tristana i Izoldy. Nawet pokusiłem się o bajkę, która bardzo się różniła, ale była lekka i przyjemna. A najbardziej urzekł mnie spektakl. Po prostu cudowny. Ulubiony fragment? Sam początek: "Panowie miłościwi, czy wola wasza usłyszeć piękną opowieść o miłości i śmierci? To rzecz o Tristanie i Izoldzie królowej. Słuchajcie, w jaki sposób jak w wielkiej radości, w wielkiej żałobie miłowali się, później zasię pomarli w tym samym dniu, on przez nią, ona przez niego."

Nie czytałem i nawet nie słyszałem. Czyli domyślam się teraz, że muszę czym prędzej wziąć ją do ręki i przeczytać? Jeśli jest tak dobra i piękna to już się nie mogę doczekać.

Aktualnie czytam 1300-stronicowe tomisko autorstwa Stephena Kinga pt. "Bastion". Książka traktuje o globalnej katastrofie, jaką stała się choroba o nazwie "Kapitan Trips", zabijająca każdego, kogo dotknie, o stopniu zachorowalności 99,6%. W postapokaliptycznym świecie po epidemii, gdzie przeżyło niewielu, rozgrywają się wydarzenia równie niewiarygodne co sama epidemia... Książkę czyta się świetnie. Jak zawsze u Kinga, klimacik dreszczowca - choć sama książka nie należy do przerażających - ciekawe postacie, ogromne rozbudowanie. Tak o tym piszę, że mam ochotę pójść i sobie poczytać .

W sprawie Celtów polecam książkę : Fergus Fleming, Shahrukh Husain, C. Scott Littleton, " Celtowie : Herosi Świtu ". Książka wydana w serii " Mity i ludzkość ". Inną książką odwołującą się do czasów arturiańskich jest książka Chrisa Barbera i Davida Pykitta " Legenda Camelotu. Odkrycie prawdy o królu Arturze ". Z tej drugiej książki dowiesz się , że król Artur istniał naprawdę, a przede wszystkim jakiej straszliwej eksterminacji doświadczyli Brytowie z rąk Anglów i Sasów w V i VI w. i dlaczego tak dumni Brytowie musieli ulec obcej germańskiej potędze. Co ciekawe coraz więcej obecnie wydanych książek o cywilizacji brytyjskiej mówi o historyczności króla Artura. Polecam.

Ksiega 4 Pieciaksiegu Cadderliego Salvatora... fajniutkie ciacho...

"Zagadki ciała" Dr Stephen Juan Wiecie że można umrzeć ze śmiechu, ile mierzą najdłuższe nogi świata ? Dlaczego Pigmeje są mali. Ile mamy włosów na głowie i czy stres może zabić? Ilu potomków mogą spłodzić ci sami partnerzy. Takie i inne pytania wraz z odpowiedziami znajdują się w tej książce. Polecam, naprawdę bardzo dobrze napisana, podzielona tematycznie, przystępnie tłumaczenie zagadnień.

Z obowiazku czytam "Dziady czesc 3", autora przedstawiac nie musze. Zaraz sie, rowniez z obowiazku, choc obowiazek ten wynika z zainteresowan, wezme sie za ktores z kolei przeczytanie "Polski Piastów" Jasienicy.

A ja muszę się przyznać że nie mam czasu aktualnie na żadną lekturę Nie należę do osób, które mogą przeczytać kilka stron i powtórzyć to za tydzień - kocham czytać książki namiętnie, tzn. usiąść i czytać, czytać tak długo aż oczy rozbolą. A takie przysiadki do książki? Jak dla mnie strata lektury...

Moim problemem jest to, że pomimo, ze mam wiele innych koniecznych rzeczy do zrobienia, zwiazanych np. ze szkołą, kiedy zacznę czytać jakąś ciekawą ksiażkę, nie potrafie jej przerwać i w zwiazku z tym zawalam inne zajecia. Akrualnie czytam (lektura szkolna) "Dzumę" Camusa i (to już prywatnie) "Lux perpetua" Sapkowskiego.

Jeeej, Dżumą jestem zafascynowany po prostu... To przez prezentację maturalną. Tyle w tej lekturze ważnych szczegółów, tyle myśli! Tak jak i w Procesie Kafki... Napisz coś o Lux Perpetua - równie wyśmienita jak poprzednie części?

A ja wczoraj kupiłem w empiku "Narrenturm". Przeczytałem ledwie kilka rozdziałów ale powiem, że całkiem całkiem się zapowiada. Z książek, które mógłbym polecić a które niedawno czytałem to będzie "Pan Lodowego Ogrodu" Pełny opis jest dostępny tutaj Od siebie tylko dodam, iż dialogi, jak też komentarze głownego bohatera są bardzo ciekawe i dodają smaczku barwnej i wciągającej lekturze. Dawno juz nie przeczytałem książki w ciągu jednego przysiądnięcia, a raczej przyleżenia. Z innych dokonań w/w autora mogępolecić "Popiół i Kurz" Opis książki jak tez opinie czytających znajdziecie tutaj Nie zamierzam się tu wymądrzać, bo ze mnie krytyk literacki jak z koziej dupy trąba ale choć druga pozycja nie dorównuje pierwszej(chodzi głównie o konstrukcję fabularną) to i tak stanowi łakomy kąsek na jesienne słoty. A sam styl pisania pana Jarosława bardzo mi odpowiada (trochę humoru, finezji, celnych porownań i voila niezgorsza strawa lekko intelektualna )i stanowi miłą odmianę po lekturach typu "Achaja" gdzie język (a zwłaszcza styl w którym były konstruoawne dialogi)był jakiś taki toporny.

Ja zaczęłam czytać "Kod Leonarda Da Vinci". Co prawda jestem dopiero na 200 stronie, ale ta książka tak wciąga, że jutro pewnie ją skończę. Mi przynajmniej się bardzo podoba. Gorąco polecam.

Ja przeczytałam "Kod..." jakiś czas temu i również polecam. Naprawdę opłaca się wziąć za tę książkę ( mówi osoba która czytać specjalnie nie lubi )

"Kod..." to książka typowo rozrywkowa. Łatwo się czyta i jest fajna. Można przeczytać, ale raczej nie wyciągać żadnych wniosków, bo tylko sieje spustoszenie.

Aktualnie więc zaczytuje się w 5 tomie Harrego Pottera Muszę sobie przypomnieć parę wątków... Dawno temu na punkcie Pottera miałem bzika ale z wiekiem mi przeszło...Ale poczytać nadal lubię. A następną książką będzie pierwszy tom Władcy Pierścieni, do której robię już trzecie podejście. Wcześniej dwa razy nie mogłem jej skończyć, utknąłem na 100 którejś stronie. Wydaje mi się że nieznajomość tej trylogii to wstyd więc spróbuje sie przełamać i dobrnąć do końca.

E tam, wiek Ja dalej lubię HP, może nie jest to moją obsesją, ale przez wszystkie części przegryzlem sie już 3 razy i na tym nie poprzestanę Uważam, że książki są na pewno dobre i to samo mogę powiedzieć o ekranizacjach. Autorka miała koncepcję i świetnie ją rozwinęła.

Oj, to chyba pora się zabrać Kocham czytać, ale nie wiem, jakoś mnie nigdy do WP nie ciągnęło, może dlatego, że miałem masę innych pozycji do czytania. Ale obiecuję sięgnąć

Hehe, ja tez czytalem HP, ale w 5. czesci tak mnie zaczal denerwowac, ze na tej czesci skonczylem- ach, ten okres dojrzewania Ja tak z pol roku temu kupilem ksiazke Andrzeja Pilipiuka 'Operacja Dzien Wskrzeszenia'. Mam tak przewaznie, ze w przyplywie gotowki lece do antykwariatu i zakupuje ok. 10 ksiazek za jednym razem. Leza one na mojej polce i czekaja na swoja kolej. Jeszcze niedawno nie mialem czasu na czytanie- wiadomo, studia, praca... Wyjezdzajac za granice postanowilem zabrac ze soba cos polskiego do czytania. Padlo na Pilipiuka ze wzgledu na obszerna zawartosc Pierwszych kilka stron nie wciaga, ale po jakims czasie nie mozna sie od niej oderwac! Mistrzostwo!!! Nie ma to nic wspolnego z tak charakterystycznym dla tego pisarze Jakubem Wedrowyczem. Mamy tutaj wizje przyszlosci Europy i przede wszystkim Polski po III wojnie swiatowej, do ktorej doprowadzil prezydent Polski, niechcacy wystrzeliwujac bombe atomowa na Niemcy... Mamy przyszlosc, zaawansowana technologie i...wehikul czasu. Tajne laboratorium wybiera 4 mlode osoby, by cofnely sie o sto lat w przeszlosc i zapobiegly narodzinom tegoz prezydenta- fajtlape Z pozoru proste zadanie (pozbawienie plodnosci jednego z jego przodkow) okazuje sie nie byc takim latwym... Wspaniale, brawurowo, bez zbednych opisow napisana ksiazka! Pilipiuk wykazal sie znajomoscia historii Polski i miasta Warszawa a przekazuje wszystkie ciekawostki w bardzo przystepnej formie. Po prostu geniusz! Polecam goraco!

O kurcze to wychodzi, ze tylko ja ambitne dzieła czytam. Wziąłem się za zbiór opowiadań Trumana Capote'a "Pośród ścieżek do raju i inne opowiadania" i niektórymi z nich jestem naprawdę zachwycony. Jednakże po tym pragnę przypomnieć sobie "Władce Pierścieni" i moze w końcu uda mi się przeczytać "Silmarilion", bo na półce już czekają "Dzieci Hurina" Czyj masz przekład "Władcy"? Jeśli Jerzego Łozińskiego to jak najszybciej wymień na Skibniewską

Tak mam Łozińskiego...Czy to bardzo źle? Może to jest powód tego że nigdy nie mogłem tej książki przeczytać...zły przekład...i wszystko jasne. Ale raczej nie zmienię bo szkoda mi wydawać kasę na ta sama książkę...Szczerze mówiąc zaskoczył mnie na samym początku tytuł pierwszego tomu...Nie była to "Drużyna Pierścienia" jak zwykle widywałem w księgarniach tylko "Bractwo Pierścienia". Fakt, mały szczegół ale jakoś źle wpłynął na mój pierwszy kontakt z tą książką. a czy Ty czytałeś oba przekłady? Czym sie różnią? Oprócz tytułu pierwszego tomu

Ja przeczytałem tylko pierwszą część przekładem Łozinskiego, ale nie wiem jakim cudem To spolszczanie nazw i w ogóle zawiłe tłumaczenie. Potem całość przeczytałem przekładem Skibniewskiej i dużo lepiej się czyta nie ominiesz jakiś czasem nieciekawych opisów, ale się je już znośnie czyta, a ciekawe wydarzenia, dialogi i opisy są bardzo łatwo przyswajalne. Jeśli nie możesz kupić to biegnij do biblioteki

Chyba faktycznie tak zrobię Ale jeżeli książka mi nie podejdzie po raz kolejny to odstawiam na wieczność na półkę. Zdziwiło mnie to że mój brat który nienawidzi czytać książek, przeczytał trzy części w ciągu 5 dni, siedział po nocach i bardzo sie w WP wciągnął. A ja uwielbiam czytać i nic z tego...Czuję się z tym bardzo źle