Historyjka forumowiczów...

[Super Girl]

...Lezał trup kota, caly we krwi. Artur zakrył usta rękami i co prędzej popedził w stronę kobiny, poczuł powiem, że zaraz zwymiotuję. Rzeczywiscie ledwo zdołał dolecięć do muszli, a już począł zwracac dzisiejszą kolacje. "Co to ma znaczyć do stu diablow, czy to sataniści?". Spóścił wodę i wrocił do reszty. Dziewczyna, ktora przedtem krzyczała leżala zemdlona obok kota. Mariusz klęczal obok niej i jak się zdawalo probował jej pomoc. Po chwili jednak podnius sie i spytał
-Masz komórkę stary?
-Mam
-Wiec nie stój tak tylko dzwoń na 112 i innaczej bedzie z nią złe, albo lepiej daj mi telefon, sam to zrobie...
Artur posłusznie podał marjuszowi telefon, ten szybko wezwał pomoc, a gdy wyłaczył telefon i oddał go koledze, rzekł:
-Idź do domu sam widzisz, co sie tu dzieje, nie wytrzymasz, masz słabe nerwy.
-Ale o co chodzi, skąd ten kot? Co to wogóle wszystko znaczy? Czy to sekta?
-Nie pleć, idź do domu, jutro do ciebie wpadne i spokojnie pogadamy.
Artur poczuł nagle przypływ siły i opanowania.
-Nie Mariusz, pogadamy teraz, co się dzieje?
-Koniecznie chceż wiedzieć, to ci powiem, Wampiry, one istnieją i jest ich tu dużo...na tamtej impredzie...też były..
-Bredzisz!
-Wcale, taka jedna Magda....
-Widzialem Magdę w pizzei.
-I co z tego? One nie boją sie słonca, nawet je lubią...To nowa rasa..
-Akurak>
-Nie wierzysz mi?
-Nie..
Mariusz nic wiecej nie dodał wskazał tylko na rękę Artura.
-Lepszego dowodu ci nie dam - poczym minął go i wszedł do ładzienki
-Co sie tak ta karetka śmirarczy?- Wrócił do dziwczyny i spowrotem uknekłął.
-Idź mowie ci!

[Alfa]

ratujemy historyjkę -> jest trochę dziwna, ale jedziemy dalej z koksem


Atrur stał jak wryty i spoglądał na kałużę krwi... Nie wytrzymał i chcycił mocno Mariusza za ramię, poczym szarpnął i rzekł:
- My wychodzimy.
Obaj wyszli z knajpy i już od progu Artur popchnął Mariusza na stojącą obok ławkę.
- Stary? Co jest? Odszczypało ci?
- Mariusz. Jeśli mi nie powiesz co się stało na imprezie to cię stłukę... pamiętasz jak wlałem ci za Monikę parę lat temu? teraz wleję jeszcze bardziej... gadaj!
- Artuś, spokojnie. Zaraz ci wszystko opowiem. Tylko pozwól mi wstać z ziemi, ok? No... Więc słuchaj. Ta impreza była totalnym niewypałem, muszę to przyznac. Patrycja zaprosiła na nią swojego kolegę i pare znajomych -> Magdę, Kaśkę i Lidkę. Od razu zauwazyłem ich dziwne zachowanie. Najpierw powsypywały jakiś prochów do piw ludzi a potem... zabrały siędo pracy. To znamię, które masz na ręku może cię ochronić. One siętego boją. Widocznie ktoś podał ci wcześniej środek działający odwrotnie do tych dragów... miała go Patrycja...

[Poison Ivy]

Artur słuchał i nic nie mowił, Mariusz też zawiesił głos. Rozejżał się w okolo i rzekł:
-Ulica pusta, ale jeśli many dalej o tym rozmawiać to lepuiej chodźmy do ciebie....ktoś może podsłuchiwać, one maja swoich spiegów....Uwarzaj!
Nad Arturem unosił sie jakiś cień., ktory zniżal sie coraz bardziej i bardziej, powoli opadając na chlopca...na szczeście Artur byl szubki uchylił się, a potem prebiegl szybko na drugą stronę ulicy, o nic nie pytajac. Mariusz wyciagłał z kieszeni srebny łańcuszek, o ktotym na smięć zapomniał, że mial go odnieść do jubilera i rzucił inn w strora. Poczwara zwinęla sie z bólu, a on nie czekając na dalszy rozwuj wypadkow ruszył w kierunku domu Artura....

dogonił go za rogiem, bo Artur tam własnie czekał na kolege oparty o mur.
-Pogielo cię? Czemu nie poszedleś od razu do domu, nie wiadomo ilu ich jest, nie wiadomo kiedy nastepny uderzy.
-Czemu akurat we mnie?
-Spodobaleś sie Pati, ona nie zrezugnuje, jest uparta, bardzo. Idźmy z tą, zamim jakiś jej sługa znow sie tu pojawi....
-Co?
-Ale z ciebie uparciuch, idziemy
Chwicił go za rękę i pociądnął, Artur nie staiwłl juz oporu. Idąć szybkim krokiem przez ciemne miasta zbizali sie do bloku Artura....

[Alfa]

Po około 15-stu minutach byli już pod klatką. Artur wpisał odpowiedni ciąg liczb i drzwi do bloku stanęły otworem.
W mieszkaniu Artura było ciemno i zupełnie cicho. Wszyscy już spali, więc oboje weszli do pokoju Artura. Nalali po piwie i zaczęli rozmawiaćna temat, który od pwenego czasu nie daje spokoju Arturowi.
- Nigdy bym nie przypuszczał, że coś takiego mnie spotka.
- Artuś, spokojnie. Narazie jesteś bezpieczny. Masz to znamię. Dopóki nie zniknie nic ci nie zrobią...
- A kiedy zniknie?
- Trudno powiedziec. Pati mówiła, że schodzi po około tygodniu do dwóch po zażyciu procha.
- I co potem?
- Potem? Nie wiem. Ale zapewniam cię -> nie wierz w bajeczki o czosnku, lusterkach i krucyfiksach... a już na pewno nie o osinowym kołku. To brednie. Zapamiętaj tylko jedno. Pati nie jest wampirem. Jest tylko sługą jakiegoś innego. ALe trzymaj się lepiej zdaleka od Magdy i Kaśki.
Artur zaksztusił się piwem po czym zapalił papierosa i powiedział
- I co? Teraz mam tak z tym po prostu żyć, co? Gówno to jest! Mam dość tego syfu!
- Nic na to nie poradzisz. Tylko Patrycja może cię z tego wyciągnąc. Ona sobie dała rade....

[Poison Ivy]

-Mowileś, ze mam sie do niej nie zblizać!- powidział zdenerwowany Artur - szybko zmieniasz zdanie, a kim ty niby jestes w tej calej historii? Jakoś nie wierzę, że nie jesteś w to zamieszany, skąd niby tyle wiesz?
-Nadal uwarzam, że bezposredni katak z Pati jest dla ciebie gróźny. Ona moze ci pomoc, ale tyko w spsób nieświadomy....zrozum ona nie jest wolla!
-A te potwory na ulicy?
-To cienie. tak je nazywają, Pati dowodzi ta zgraja, a jaj pan...
-Dobra, nie interesuje mnie to, jak niby twoja siostra ma mi pomoc, mam ja sledzić, czy co?
-To też niebezpieczne, wprawdzie zmamię cię chroni, ale to co wyprawiliscie w toalecie....najlepiej bądż ze mną w kontakcie...
-No pieknie, ale bagno - pociaglą duzy łyk piwa.
-sytuacja niedpozazdroszczenia. - przyznał Mariusz.
chwilę w miczeniu popijaji trunek
-Mariusz?
-Acha?
-Niby z czym poradziala sobie Patrycja, skoro jest dowodcom tych cieni?
-Ech to długa i skomplikowana historia, ale jeśli chceż moge ci ją teraz opowiedzoiać, czuje, że dzisiaj nie zasnę....
Artur machmał ręką.
-Nie własciwie to nie chce tego wiedzieć, cieżki dzień miałem nie obradż się, ale spać mi się chce, wiec jakbyś był tak miły...
-Rozumiem, mam iść, dobra stary trymaj się jutro się odezwe, pogadam z siostrą, ale nie gwarantuje, że od razu coś zyskam, ona mi nie ufa. Domyśla się, że wiem, chociaż sama igdy mi nic nie mowiła. - wstał z kanapy i zrobił krok w stronę dzwi, nie zdażył jednak szarpnać klamki, bo Artur zawałał go....
-Mariusz?
-Tak?
-Jaką rolę ty grasz?
-Ja? - uśmiechnał się, jeszcze nie czas byś sie dowiedział, zaufaj mi jednak, uwsz mi?
-jasne.
-To dobrze. Szarpnał klamkę, Artur odprowadził go dzwi..

Kolejny ranek nie był wesoly po piewsze dlatego, że strasznie lało, a po drugie dlatego, że wyspany mimo wszystko Artur lepiał zrozumiał w co się wpakował....
"No trudno, przecież nie bedę siedxział w domu" pomyślał, poczym zażuciuł na siebie kurtkę i pognał do Tomka..
Przyjaciel przyjął go z dziwną mina, a pytanie Artura o jej powod zbył go piewszą leprzą odpowiedzią .
-wiesz to wszystko przestaje mi się podobać...
-Ty ciągle o tej impresce, to aż tak żle było? zapomni o tym, może laska wycieła ci numer
-Raczej nie...właciwie to to wzystko jeszcze bardzje się gmatwa, widziałem się z Mariuszem i powiem ci, że jego siostra jest jakaś taka dziwna
-Pati nie znsz?, na kazdego leci
-To nie to...

[Alfa]

- A co? Pati to specyficzny rodzaj nimfomanki. Od pewnego czasu jest coraz bardziej czynna w swoich gustach...
- Zaraz, zaraz. Wpadłem na genialny pomysł. - powiedział Artur.
- Co zas wymyśliła ta twoja mądra głowka ??
- Skontaktujemy się jeszcze. Muszę lecieć. Narazie.
- Naa...razie... - wybełkotał i zamknął drzwi.

Artur wybiegł na ulicę strasznie zdezorientowany. Myslał tylko o tym co przed chwilą przebiegło przez jego umysł. Zadzwonił do Mariusza by nie tracić czasu.
- Mariusz?? Cześc, Arcik z tej strony
- No cześc, widze, że chyba odzyskałeś humor. Mylę się?
- Masz rację. Powiem ci, że po prostu olewam to wszystko. Nie wierze w takie bujdy o jakichśtam wampirach. To się dzieje w mojej wyobraźni i nic więcej.
- Cóż za podejście do sprawy. Obyś się tylko nie przejechał...
- Co ty na powtókę z rozrywki? - zaproponował całkiem serio Artur.
- Co? - padło kwaśne zdziwienie w słuchawce
- No powtókę z rozrywki... impreza na bis. SKoro tamta niewypaliła to trzeba jąpoprawić. Zaprosimy ten sam skład...
- Pochlastało cię?
- W żadnym przypadku.
- Kombinujesz coś, Artuś. Ja już ciebie znam.
- To co? Ten sam lokal za dwa tygodnie? Ja wszystko zorganizuje ty tylko zgromadź tę samą ekipę, ok?
- Artur, porąb...
- No dobra. DO jutra. Pozdrów Pati, Cześć - rozłączył się....

[Poison Ivy]

I pobiegł do domu, pytając sam siebie "Co ja własciewie robie?Chyba naprawdę troszkę mnie pochlastało". skoro jednak podjął już ten krok, nie mógł, a może niechciał się już wycowawać....

W domu powitała go matka:
-Od rana latasz niewiedomo gdzie włuszcz się po chatach, a w domu byś pomógł!
-ech mamo, ja teraz nie mogę jestem zajęty.
-Czym?
-Przepraszam mamo, ale to moja sprawa i tylko moja..
-Dopóki tu mieszkasz, także i moja, co takiego ważnego się dzieje? A wiem, że się dzieje, bo nie rozmawiałbyś tak ze mną. Chodzi o dziewczynę?
-Nie.
-Napewno?
-Mamo!
-No dorze, nie chcerz mówić, to nie mów. - To mówic zniknęła w kuchni, Artur udał się do swojego pokoju. Powtórzenie imprezy zaczeło mu się wydawać coraz leprzym pomysłem, może wdety coś się wyjaśni.. Chwycił za telefon i notes. Po chwili rozmawiał już z kierownikiem klipki w której swego czasu odbyła się ta pamiętna impreza. Zarezerwował sale na sobotę za dwa tygodnie....kiedy już to załatwił, wyciagnął swoją komurke i zadwolił do Roxi.
-Cześć. Tu mówi Atrur
-ach Cześć - głos dziweczyny zdradzał zaskoczenie - stało sie coś?
-Własciwie to nic, po prostu zapraszam cię na imprę, ten sam lokai w sobotę , za dwa tygognie....
-dobrze, będę, tak myśle...co z koncertem?
-jakim znowu...ach zapomniałem Ironi...pójdę z tabą jeśli to jescze aktualne....
-Oczywiscie. artur spotkaj sie dziesiaj ze mną w parku, ustalimy szczegóły.
-Nie możemy przez telefon?
-Nie. czekam na ciebie o 16 w tym parku koło przeczkola i lepiej żebyś był.
-OK, bedę punktualnie. cześć
-cześć.
Artur wyłaczył telefon. Co on miał ztymi babami! jedna mało co go nie zaniła, a druga? Co ona kluje. w tym samym momecie dobiegł go zniecierpliwiony głos mamy:
-Objad!!!!