Czego się boimy?

[Veldrin]

Miałam kiedyś szczura. I to dzikiego na dodatek. Jak był malutki był bardzo kochany, ale im większy, tym bardziej chciał wyjść na wolność. Skakał bardzo, ale nie gryzł. Od tamtego czasu bardzo się do nich przekonałam. Tylko te ogony takie niemiłe... A myszki? Do nich nie czuję ani trochę obrzydzenia czy strachu A do pająków nigdy się nie przekonam, nigdy nie przestanę się bać. One tak strasznie wyglądają. ^^

[Super Girl]

Szczury i myszy są naprawde bardzo urocze ... i potulne jak napisała Idril. Pod warunkiem, że nie jest ich zbyt wiele. Polecam każdemu posiadanie po osobniku. ~ Cornelie co z twoją myszką to jest ze szczurem. Zwróciłaś mu wolność ?

[Ibelman]

Niestety... Stało się coś bardzo niedobrego. Pewnego dnia wyskoczył, wszyscy go szukali. Jak się potem okazało był pod łóżkiem no i... Niestety już nie wyszedł, się zaklinował czy coś (nie wiem jak dokładnie było, bo wyjechałam)... Tak bardzo potem ubolewałam, że go straciłam, bo już zaczynałam go bardzo lubić. Przykre.

[Poison Ivy]

A ja tak mniej materialnie.. Ostatnio zaczelam sie bac uplywajacego czasu. Podobno studia to najpiekniejszy okres w zyciu, a ja czuje ogromny niedosyt wszystkiego. Boje sie, ze czas mlodosci przeleci mi szybko i nie pozostawi za duzo w pamieci. Inna sprawa, ze musze doznawac mocnych wrazen, zeby czuc, ze zyje i o drobnych przygodach szybko zapominam.. Ale jakos tak pusto sie zrobilo i bez emocji. I boje sie wlasnie tego, ze to sie szybko nie skonczy.

[Woland]

Othen, czuję podobnie. Czuję, że marnuję czas. Boję się, że kiedyś obudzę się i stwierdzę, że właściwie nic w życiu nie zrobiłam.

[Vahnal]

Dwoch rzeczy- piorunow kulistych i skorpionow- na moje szczescie zyje w takim klimacie, ze moze nigdy tego nie spotkam, brrr...

[Sylfil]

A ja się bałabym nie tyle skorpionów, co samego ukłócia..to musi być bardzo bolesne..

[Dobrawa]

A ja najbardziej ich drewniastego ciala i trucizny hehe

[Super Girl]

Jednego nie jestem w stanie rozumieć... Dlaczego ludzie boją się, kiedy to akurat ja trzymam nóż w ręku... o_O

[Lutomir]

Niedawno bałem się owadów a jeszcze wcześniej pająków, na szczęście to już przeszłość

[Gor]

Swego czasu bałam się siebie, gdy trzymałam w ręku nóż. Teraz momentami też.

[Lutomir]

Swego czasu bałam się siebie, gdy trzymałam w ręku nóż. Teraz momentami też.

[Piasek]

Mam tak samo. Nie ufam sobie kiedy mam jakiś ostry przedmiot w ręce. Boję się iść po ciemnym domu kiedy nikogo nie ma bo mam wrażenie, że ktoś za mną idzie (dlatego jak jestem sama, poruszając się zapalam wszędzie światło). Jak jestem w górach boję się, że spadne w dół. Boję się dużych, samotnych psów, niedźwiedzi, wilków... ogólnie wszystkiego co jest w stanie mnie pożreć.

[Onirke]

Powrotu mojej starszyzny - mieli być w sobotę, teraz dzwonili, że będą jutro - a ja patrzę się na te piętrzące sterty śmieci koło mnie, przypominam sobie te wszystkie niemyte garki układane na wzór krzywej wierzy w Pizie, i te wszystkie zdychające kwiatki wokół domu, które to niby miałem podlewać (no chyba przez przydadek, myląc z ogródkiem ubikację)... dobrze że przynajmniej zwierzęta żyją...

[Dobrawa]

Lestat uwielbiam twój swoisty sposób pisania . A taki nagły powrót "starszyzny" to rzeczywiście okropność. Niestety mi również się to przydażyło i nic dobrego z tego nie wyszło....

[Hawking]

Ten mój "swoisty sposób pisania" wszystkie polonistki jakie przemknęły przez moje krótkie życie nazywały zwykłym laniem wody, ale dziękuję, że doceniłaś (one nie ) Co do starszych (albo "lokatorów", w jednej komedii podłapałem, maniana po prostu ) to mieli wrócić w sobotę. Ja jeszcze jakoś tam byłem gotowy ich przywitać, ale oni na te przywitanie na pewno nie byli Zrobiłem rajd wokól domu z wężem od wody w zębach i chyba coś tam podziałało... jakieś tam drzewka uschły, ja nie wiem, nie znam się W ogóle moja staruszka ma totalnego kręćka na punkcie jej "kwiatuszków" - tam w doniczce, egal, ale żeby mieć parę ogródków w obrębie domu, drugie takie combo na działce i gratis podobne wymysły w górach, to już lekka przesada

[Woland]

Boje się, że kiedyś zachoruje na raka. To chyba straszne wiedzieć, że ma się na sobie wyrok śmierci i drogę pełną cierpienia.

[Vael]

Niczego się już nie boje. To czego się bałem, już się stało.

[Gor]

"Toporem odpowiem na każdy mój strach". Nie bać się, ludziska!

[Leriel]

A ja jednak się czegoś boję... że to, co już się zaczęło układać, runie w ciągu jednej milisekundy ...

[Ibelman]

Boję się i brzydzę tych wielkich, okropnych i strasznych stworzeń, które latają codziennie przy moich oknach i balkonie! I właśnie taki stworek wleciał mi do pokoju... I niezłą zrobiłam panikę. Niech to się lepiej do mnie nie zbliża :/

[Poison Ivy]

Ja się kiedyś bałam pająków. Miałam arachnofobię, która objawiała się bardzo silnym przed nimi lękiem. Uciekałam jak najdalej od nich, aż to pewnego razu na spływie kajakowym miałam ich w nadmiarze, gdzie nauczyłam się je lubić, a wręcz je pokochałam. Marzę teraz o kupnie ptasznika, albo innego rodzaju pajęczaka. Czego nienawidzę? Żab ! Są paskudne. Okropne. Obślizgłe. I samym skakaniem mnie odstraszają. Dostaję przy nich białej gorączki.

[Super Girl]

Gratulacje:brawo: doskonale wiem, o czym piszesz, Sam również niedawno miałem Arachofobię i Entomofobię i w podobnych okolicznościach się "wyleczyłem" z tych lęków:twisted: Nie powiem, że było łatwo, ale się nie poddałem i osiągnąłem swój cel.

[Havelock]

A ja jak bylem berbeciem to się bałem szczurów. Dopóki nie włożyłem dłoni w ich gniazdo kiedy miałem 6 latek. Przeszło jak ręka odjąć. Taaa.. tak chciałbym o tym myśleć ale niestety dalej bierze mnie strach i obrzydzenie kiedy widzę te szybkie i obrzydliwe skurczybyki.

[Piasek]

... co cię nie zabije to cię wzmocni... moja pralka też kiedyś miała przebicia ale została naprawiona i już nikogo nie "kopie" Arkadia ty to musisz bardzo nie lubić szkoły