Mystica RPG

Ja pod siebie to zrobiłem, ale przy zdawaniu historii - na szczęście wziąłem jako dodaktowy...

Ja boję się, aby w swojej drodze życiowej nie popełnić jakiegoś głupstwa

Ja boję sie co to bedzie ze studiami gdzie się dostanę czy w ogole się dostanę czy nie zapomnę jakiegoś papierka...

Przestań, ja to się już tak stresuje, że wczoraj chyba z 4 razy patrzyłam tępo w ekran, czy wszystkie procenty i oceny dobrze wpisałam. Mam nadzieję, że mnie przyjmą gdzieś, bo naprawdę..To jest duży stres, wolałabym już wiedzieć, czy mnie przyjęli czy nie, niż czekać tam do połowy lipca.

Oj biedni... Ja to będe przeżywał za rok i już sie boje

Ja się strasznie bałam matury, może nie samego egzaminu, odziwo weszłam tam ze stoickim spokojem,tak jak na próbną maturę... Natomiast świrowałam do wyników, dwa dni przed nie mogłam zasnąć . Także matury..jest się w sumie czego obawiać, ale w 3 klasie akurat nie mieliśmy z klasą na nic czasu, więc jeśli chcesz się uczyć..to naprawdę zachęcam do nauki już teraz, jak masz wolne dni czasami. Chyba że jesteś zdolny. Ale...matura po podłe zjawisko , którego bałam się niesamowicie..Teraz boje się o strudia..Ciągle w strachu przez cały lipiec niby dłuższe wakacje a stresu co niemiara.

Na pocieszenie wam powiem, że matura to jest nic w porównaniu z egzaminami na studiach. Ja też bałam się strasznie matury bo to jest pierwszy poważny egzamin, ale dopiero jak zaczęłam studiować to zdałam sobie sprawę z tego, że matura to jest tylko rozgrzewka przed studiami.

E tam trudne, zalezy moze kto co studiuje, bo ja bedac na kierunku scislym nie musze nic zakuwac- same zadania na myslenie i taka wiedze ogolna hehe No i praktyka- rysowanie map, przekrojow i takie tam Nie bojcie sie studiowania- naprawde przyjemna rzecz

Chyba najbardziej na świecie boję się samotności. Kiedy ma się choćby jednego prawdziwego przyjaciela u boku, strach znika.

Boję się, że to, co teraz jest, zniknie ... tak po prostu się ulotni.

A ja sie boje, że sie obudze i to wszystko piękne co teraz przeżywam (m.in. to, że przyszły bilety na koncert) okaże sie nie prawdą

Boję się, że nie pojadę na koncert DT w październiku.

A ja sie boja bardzo i mój image... Szczególnie o fryzure, bo moja siostra preprowadza właśnie na mnie eksperymenty.. już od godziny siedze z farbą na głowie i podobno mam siedziec jeszcze drugą... Boje sie, że w najlepszym wypadku nie będe mógł sie pokazac na ulicy bo kolor wyjdzie fatalny, a w najgorszym strace włosy xD Niedługo sie okaże...

To poprosimy później o zdjęcia

Łysego mnie możecie zobaczyc w temacie zdjęcia Właśnie patrzyłem na to w lustrze i po wiem wam, że boje sie coraz bardziej edit: w temacie zdjecia możecie zobaczyc moją fryzure

Hm. Ja tez się siebie bałam jako łysej zapałki. Ale to kwestia przyzwyczajenia

Moja siostra też przeprowadza na mnie eksperymenty. Nigdy się nie boję - niech robi co chce, ja jakoś przebrnę

A ja czasem na sobie przeprowadzam fryzurowe eksperymenty. Czasem się boję. ^^

też bym się bała sama na sobie widziałam już kogoś, kto sam kombinował - nie wyszło, naprawdę

Moja koleżanka sama podcinała grzywke i wyszło na to, że miała wygolony do łyza placek na przodzie głowy... wyglądała zabójczo...

moja koleżanka też podcinała grzywkę. Chciała prosto... nie wyszło ^^

Offtop, offtop!

Zapewniam, że nie całkowicie. Są wypadki, z którymi ciężko sobie pordzić.

Man pytanie...jesli ide i spotykam na swojej drodze psa(nawet małego) i nie moge iść tą drogą dalej, do półki on tam jest (tylko musze go obchodzić w ten lub inny spsób szerokim łukiem lub nagle staje jak wryta i za nic nie moge przejść obok niego, bo odczuwam pewną bokade strachu, która mi to uniemożliwia) to czy to fobia????

Najwazniejsze jest nie panikować, bo moze sie zrobić kiepsko. Jeden pies (nawet spory) to nie jest bariera nie do przebycia, ale przy kilku sporych zwierzakach bym sie zastanawiał, czy nie lepiej nadłożyc drogi.